Masakit ang ulo ni Basagulo.

Sunday, January 04, 2004

Balik trabaho

Ang hirap bumalik sa trabaho kagabi. Mahigit anim na araw akong nawala sa trabaho. Maraming masayang bagay ang nangyari sa bagong taong pagsasalo. Gusto kong magbakasyon ng anim na buwan. LOL

Tinamaan kami ng lintik sa trabaho. Dalawang ners ang nagkasakit kaya tatlong ners lang at labing isang pasyente. Nagtulongtulong na lang kami. Anong magagawa ko, maging tamad? Tinulungan ko and dalawang ners na may tig-apat ang pasyente. Nagpaligo kami, nagbigay ng dugo, at kung anu-anupang bagay para matulungan ang may sakit.

Mahirap ilagay ang sarili sa sapatos ng mga kamaganak ng mga pasyente namin. Ako ay beterano na nito ng magkasakit si ama. Hindi magandang ala-ala pero katunayan ito ng buhay. Habang tumatanda na ang myembro ng ating populasyon, maraming matatandang magkakasakit. Handa ba tayong magalaga ng ating magulang? Anong prayoridad natin sila ilalagay? Itapon sa bahay ng pagaalaga (nursing home) at bisitahin tuwing Sabado? Mahirap na tanong. Maraming tamang sagot, walang maling sagot.

Labing dalawang oras na nagaalaga ng may sakit, malaking responsibilidad at walang pagsasalamat sa mga kamaganak. Para sa kanila, trabaho namin ito. Meron namang mga pamilyang ubog kung magpasalamat. Okey sila. Masarap alagaan ang mababait na pasyente. Hindi it roket sayans. Kaya kung nasa hospital kayo kaibiganin ang ners. Huwag aawayin at sila ang magaalaga ng inyong minamahal. Magmumukha kayong bastos pag inaway ninyo ang ners ng minamahal ninyo.